Focus op de vierde industriële revolutie

De eerste industriële revolutie begon met de uitvinding van de stoommachine eind 18e eeuw en de ontwikkeling van handmatige productie naar machinale productie. De tweede volgde ongeveer 100 jaar later met de elektrisch aangedreven productie aan de lopende band. Sinds het eerste derde deel van de 20e eeuw werd zo een kostenefficiënte serieproductie mogelijk.

Bij de derde industriële revolutie was SICK al van de partij. Deze begint in de jaren 1970 en 1980. Elektronische controllersystemen, informatietechniek, elektronica, robotsystemen en de sterkere inzet van sensoren zorgden voor de verdere automatisering van productie-, montage- en logistieke processen. Foto-elektrische sensoren van SICK vormen dan al een vast bestanddeel van de verandering en worden wereldwijd in alle branches ingezet.

Met de digitalisering en netwerkintegratie van machines verandert de vierde industriële revolutie reeds geruime tijd het leven van alledag. Met de nieuwe technologieën smelten fysieke en virtuele wereld in productie en logistiek samen tot zogenoemde cyberfysieke systemen (CPS). Sinds 2011 wordt deze ontwikkeling samengevat onder het begrip industrie 4.0. Machines kunnen zelfstandig met elkaar communiceren en zo processen optimaliseren. Het begrip industrie 4.0 staat daarbij duidelijk voor de netwerkintegratie op het gebied van de industrie. SICK staat hierbij vooraan in de waardeketen. Communicatie heeft namelijk vooral veel informatie nodig, die wordt geleverd door de sensoren van SICK.

Sensoren vormen de voorwaarde voor transparante processen in industrie 4.0. De sensor vormt dus het fundament van alle daaruit volgende toepassingen. Samengevat: zonder sensoren ook geen industrie 4.0.

Industrie-4.0-sensoren leveren anders dan hun klassieke voorgangers meer dan alleen meetdata. Geïntegreerde decentrale rekencapaciteit en flexibele programeerbaarheid zijn belangrijke eigenschappen die de productie flexibeler dynamischer en efficiënter maken.